ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ ΛΙΜΕΡΙΚ

Limerick - Λίμερικ

Λίμερικ ονομάζεται ένα είδος ποίησης, που αποτελείται από μια χιουμοριστική στροφή πέντε στίχων και έχει ομοιοκαταληξία που ακολουθεί τον κανόνα αα-ββ-α, δηλαδή ο 1^ος
στίχος ομοιοκαταληκτεί με τον 2^ο και τον 5^ο στίχο και ο 3^ος με τον 4^ο.

Τα λίμερικ πρωτοδημοσιεύτηκαν στην Αγγλία , με ρίζες  από παραδοσιακές – λαϊκές ποιητικές φόρμες στα 1719. Αναγνωρίστηκαν ως δόκιμο ποιητικό είδος το 1846, με το έργο του Εδουάρδου Ληρ: «Το βιβλίο των ανοησιών» (The book of nonsense). Το έργο αυτό πρόσφερε στην Ποίηση μια ανάλαφρη, παιχνιδιάρικη διάσταση και μια πρωτόγνωρη ελευθερία.

Τον Λιρ τον μιμήθηκαν μεγάλοι συγγραφείς, όπως ο Σουίνμπερν, ο Τένυσον, ο Κίπλινγκ, αλλά μάλλον δεν μπόρεσαν να τον φτάσουν.

Λίμερικ του Edward Lear

Έναν παράξενο άντρα από τη Δύση

Με στολισμένο ρούχο είχανε ντύσει

Τον ρωτούσανε "Σου κάνει;"

Κι απαντούσε "Σα φουστάνι!"

Ο δύστροπος ο άντρας από τη Δύση.

Στην Ελλάδα, πρώτος που αποπειράθηκε να γράψει λίμερικ είναι ο Γιώργος Σεφέρης. Μάλιστα, πήγε να αποδώσει τον όρο στα ελληνικά με τη λέξη “ληρολόγημα”, συνδυάζοντας το όνομα του Λιρ με τη λέξη “λήρος”, που σημαίνει τρελή κουβέντα, ασυνάρτητα λόγια. 

Αφορμή για να γράψουν τα παιδιά του ΣΤ2 λίμερικ, στάθηκαν τα λίμερικ του ποιητή μας Γιώργου Σεφέρη (Νόμπελ λογοτεχνίας 1963), που υπάρχουν στο βιβλίο της Γλώσσας της ΣΤ τάξης.(6η ενότητα) Να ένα από αυτά:

Ήτανε μια κοπέλα στο Πεκίνο
που ’λεγε πάντα «Δώσ’ μου κι απ’ εκείνο».
και σαν της τα δώσαν όλα,
έσκασε σαν πασαβιόλα
και την κλάψανε πολύ στο Πεκίνο.




Διασκεδάστε με τα δικά μας λίμερικ!!

Ήταν ένας γορίλας τριχωτός
σε μια ζούγκλα χωρίς φως
Μπανανόφλουδες πετούσε
και στη ζούγκλα τριγυρνούσε
εκείνος ο τριχωτός γορίλας.      (Άγγελος-Λευτέρης-Γιώργος Χ.)

Ήταν ένας ηγεμόνας
που ήταν αλαζόνας
Κανείς δεν του έλεγε "Γεια"
εκτός απ'τη δική του τη γιαγιά
Αυτός ο ηγεμόνας που ήταν αλαζόνας.     (Θέμης)

Μια κομμώτρια από την Ηλεία
ήθελε να πάει στην Αγγλία
Να κουρέψει τη Μερόπη
για να φύγει απ'την Ευρώπη.
Η κομμώτρια από την Ηλεία που πήγε στην Αγγλία.     (Παναγιώτα-Γεωργία)

Ήταν ένα αστέρι πολύ λαμπερό
που έλαμπε ψηλά στον ουρανό.
Είχε για αδερφό έναν κομήτη
που είχε μια μεγάλη μύτη
Το αστέρι αυτό το λαμπερό. (Δήμητρα)

Η Μαρία από την Αγγλία
που φώναζε συνέχεια "Λία, Λία!!"
Όταν ήρθε η Λία η κοντούλα
άρχισαν να της πονάν τα ούλα.
Αυτά για τη Μαρία από την Αγγλία. (Παναγιώτα)

Υπεύθυνος δάσκαλος: Γιώργος Κριθαρίδης