PROJECT ΓΙΑ ΤΗΝ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ

Με αφορμή Τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου και τις αντίστοιχες ενότητες στη Γλώσσα μας αποφασίσαμε να οργανώσουμε ένα σχέδιο εργασίας σχετικό με το θέμα.Χωριστήκαμε στις ομάδες μας και πήραμε τα υποθέματά μας:1)Το χρονικό της 25ης Μαρτίου 2)Οι ήρωες του 1821 3) Η μάχη της Τριπολιτσάς 4)Τα πυρπολικά κι ο Κων/νος Κανάρης 5)Η ναυμαχία του Ναυαρίνου-Το τέλος του Αγώνα.Επεξεργαστήκαμε το υλικό μας και ανασυνθέσαμε τα κείμενα των ομάδων μας.Το ολοκληρώσαμε και σας το παρουσιάζουμε.

                                             Υπεύθυνη  προγράμματος: κ. Πούλιου Πίτσα 
                                   Ευγενική συμμετοχή (φωτογράφος): κ. Μάρκου Γεώργιος

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ ΑΠΟ ΤΟ Β2

     Η 21η Μαρτίου καθιερώθηκε ως η παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Στο Β2 διαβάσαμε ένα υπέροχο βιβλίο της Σοφίας Μαντούβαλου που ασχολείται με την ξενοφοβία. Λίγα λόγια για την υπόθεση του βιβλίου:

      Ο Ρίκο Κοκορίκο γεννήθηκε στο μακρινό Πορτορίκο, τον βάφτισαν Ερρίκο αλλά όλοι τον φωνάζουν Ρίκο. Είναι ένα υπέροχο κοκοράκι.  Η οικογένεια του Ρίκο αναγκάστηκε να αναζητήσει στην Ελλάδα μια καλύτερη ζωή και μια θέση εργασίας για τον μπαμπά του Ρίκο, τον κύριο Φιοντορίκο. Ο Ρίκο μπερδεύεται με τη διαφορά της ώραςανάμεσα στην Ελλάδα και το Πορτορίκο και λαλεί αργά τη νύχτα αντί για το πρωί. Αυτό προκαλεί τις αντιδράσεις των γειτόνων που θέλουν να διώξουν τον Ρίκο από τη γειτονιά αλλά και από την Ελλάδα. Όμως οι συμμαθητές του Ρίκο αντιδρούν και κάνουν αγώνα για να μείνει ο Ρίκο στην Ελλάδα.
      Στην τάξη τα παιδιά εργάστηκαν πάνω σε διαθεματικές δραστηριότητες:

• Στη Γλώσσα με ερωτήσεις κατανόησης του κειμένου και τη χρήση των επιθέτων.
• Στα Μαθηματικά με τη μέτρηση του ύψους και του μήκους και πλάτους διαφόρων αντικειμένων.

 Το βιβλίο κρύβει ένα μυστικό: “όταν η αγάπη κυβερνάει, η ξενοφοβία περνάει”.

 Φτιάξαμε κι ένα βιβλιαράκι με μερικές από τις δραστηριότητες που κάναμε.

ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ: "ΒΙΒΛΙΑ ΣΤΟ ΜΙΞΕΡ" από την Ε τάξη

    Στα πλαίσια του πολιτιστικού μας προγράμματος επισκεφτήκαμε τη βιβλιοθήκη του Δήμου Συκεών, την Παρασκευή 20 Μαρτίου όπου και συναντηθήκαμε με την προσκεκλημένη μας συγγραφέα Αγγελική Παπαδοπούλου.
  Αρχικά συζητήσαμε μαζί της σχετικά με το παιδαγωγικό παιχνίδι κι αφού ενημερωθήκαμε για τους κανόνες του παιχνιδιού, πήραμε από ένα βιβλίο ο καθένας μας και ... μπήκαμε στο "μίξερ" υπό τους ήχους της μουσικής.
  Το μίξερ γύριζε σε διάφορες ταχύτητες και μεις, με τα βιβλία στα χέρια μας, γυρίζαμε μαζί του. Κάποια στιγμή το μίξερ σταμάτησε και...τότε ανοίξαμε στην τύχη τα βιβλία μας, διαλέξαμε μια φράση ή πρόταση, τη ντύσαμε με συναισθήματα και σκέψεις και τη γράψαμε σ'ένα κομμάτι χαρτί. Ύστερα συνθέσαμε τα κομμάτια που γράψαμε και -σαν από θαύμα- είδαμε να ξετυλίγεται μπροστά μας μια ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Μια ιστορία με δυνατή πλοκή, με σκάλα συναισθημάτων, με κορύφωση, ήρωες, με εξελικτική σειρά γεγονότων και με ανατροπή.
    Γίναμε...συγγραφείς! Η χαρά μας φαίνεται στα πρόσωπά μας!

                                         Παιδαγωγικό παιχνίδι: <<Βιβλία στο μίξερ>>

Παραγωγή Λόγου στα πλαίσια της Δημιουργικής Γραφής

Μια μέρα ονειρεύτηκα πώς ήμουνα σ’ ένα δωμάτιο και διάβαζα ένα βιβλίο. Ακουγόταν μια μουσική μέσα από το βιβλίο. Και τότε μπήκε μέσα η μαμά μου και με ρώτησε:

-Τελείωσες τα μαθήματά σου; Ξύπνησα απότομα.

Η μουσική ακουγόταν πραγματικά αλλά μέσα στο μυαλό μου. Η μαμά μου με τράβηξε από το κρεβάτι και αμέσως πήρα ένα βιβλίο κι άρχισα ναι χορεύω μαζί του. Το βιβλίο με ταξίδεψε σε χώρους ονειρικούς που μόνο η φαντασία μπορεί να φτάσει……

Όταν χόρευα στο ρυθμό της Μουσικής με πολλά-πολλά χρώματα, άκουσα ξαφνικά ένα λιοντάρι να βρυχάται. Ένιωσα τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια μου. Ήμουν σίγουρη ό τι  θα λιποθυμήσω. Ένιωσα τόσο ταραγμένη, φοβισμένη και πολύ άτυχη, γιατί μια φορά είπα κι εγώ να ονειρευτώ και πάντα πρέπει κάτι να μου χαλάει αυτό το όνειρο.

Έτσι , δεν πρόλαβα να πω τίποτε. Με κυρίεψε η τρελή ιδέα να χορέψω σα να είμαι μέσα στη Μουσική και συνέχισα να ονειρεύομαι.

Ήμουν -λέει- στη θάλασσα μόνη μου στην ηρεμία μου περπατώντας στη ζεστή , και στη μαλακή άμμο χτυπούσαν τα κύματα. Κι όλα αυτά μέχρι που είδα έναν άνθρωπο να κοιτάει γύρω του παράξενα σαν τρελός. Είδε κι εμένα, και τότε άρχισε να τρέχει να κρυφτεί. Μάλλον ήταν πολύ ντροπαλός. Δεν τον ήξερα, πρώτη φορά τον έβλεπα. Έτρεξα πίσω του αλλά δεν τον πρόλαβα.

Ένας αστυφύλακας πέρασε από μπροστά μας κι οι φίλοι μου, ο Χρήστος και ο Γιώργος του είπανε:

-          Τι ωραίο θέαμα που είναι το γήπεδο, κύριε αστυφύλακα!

Ο Αστυφύλακας ήταν ένας ψηλός άντρας με δυνατή φωνή…… Πιο πέρα ένα χρωματισμένο βαθύ σκάφος χόρευε στα κύματα. Συνέχισα να χορεύω και να τραγουδάω.

             Παλιά πίστευα ότι τραγουδούσα απαίσια. Αυτό ήταν η πιο πικρή μου φαντασία, αλλά έλα που με κυνηγούσε παντού και δεν μπορούσα να της ξεφύγω. Εγώ όμως πάλι το έσκασα. Πάντα έτσι κάνω, όταν τα βρίσκω σκούρα, φυγή, λιποταξία, από μικρή. Η συνηθισμένη μου τακτική από πιτσιρίκα ακόμα.

              Όταν έμπαινα στο σπίτι, η γιαγιά έλεγε ένα τραγουδάκι που είχε φτιάξει με ωραίες νότες. Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ. Τότε είπα κι εγώ να γράψω  τραγούδια με την βοήθεια της γιαγιάς μου. Αν μετακομίσει η οικογένεια μου, θα πρέπει να πάω κι εγώ μαζί τους. Όμως σε έναν κόσμο μαγικό, έναν κόσμο διαφορετικό από τον δικό μας. Κι αυτό θα το πετύχω με πολλά βιβλία. Θα πρέπει να πάρω πολλά βιβλία. Βιβλία  για να χορτάσω  όλους τους μαγικούς τους κόσμους! Ήμουν καθισμένη στην αυλή της αγροικίας. Ο ήλιος έριχνε τη λάμψη του στο περιποιημένο γρασίδι και σε ένα απόμακρο λουλούδι της αυλής. Ακουγόταν μουσική από τα γλυκόλαλα πουλάκια και σε μια στιγμή ήρθε το λουλούδι κι άρχισε να χορεύει μαζί μου. Σίγουρα, το μέρος αυτό είχε την κατάλληλη μαγεία, όπως αυτή που χόρεψα με την μουσική της φύσης. Νιώθοντας ντροπή στον κόσμο αλλά χαρά μέσα στην μαγεία. Πολύ χαίρομαι που έχουμε ακόμα πέντε ημέρες διακοπών, γιατί θα πάμε στην θεία μου που φτιάχνει πολύ ωραίο παστίτσιο!  Διαβάζω τόσα βιβλία που ούτε στο σχολείο θέλω να πάω παρόλο που τώρα είναι να πάω στο λύκειο. Μα αφού λύκειο δεν έχουμε, θα κάτσω στο μικρό μου δωμάτιο να διαβάσω όλα τα βιβλία μου. …. Σε ένα δωμάτιο μπορείς να βρεις εγκυκλοπαίδειες σε κάποια μικρή βιβλιοθήκη του σπιτιού.

          Πολλές φορές η φαντασία μου δεν μπορεί να δουλέψει.Πάντα όμως η μουσική με βοηθάει.Έτσι και τώρα.Ακούγοντας τη μουσική άρχισε να δουλεύει και πάλι η φαντασία μου. Πετάω,πετάω!!!!!!!!!

_ Αννούλα,ξύπνα! Φτάνει πια, αρκετά κοιμήθηκες, ακούστηκε η φωνή της μητέρας μου.

_Άνοιξα τα μάτια μου και τότε κατάλαβα. Είχα ζήσει τόσα υπέροχα πράγματα, μόνο που τα είχα ζήσει στον ύπνο μου. Άς είναι όμως. Άξιζε τον κόπο!

              

                                         Υπεύθυνη εκπαιδευτικός: κ. Πούλιου Καλλιόπη

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ

    Σε κλίμα ενθουσιασμού και συγκίνησης γιορτάστηκε σήμερα στο σχολείο μας η επέτειος της 25ης Μαρτίου 1821, ημερομηνία κατά την οποία ξεσηκώθηκε το ελληνικό γένος για να αποτινάξει 400 χρόνια τουρκικά δεσμά.
    Αρχικά διαβάστηκε το μήνυμα του Υπουργού ΠΟ.ΠΑΙ.Θ μέσα στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρεται:

"«Η ελληνική επανάσταση υπήρξε μια έξοχη στιγμή εκείνης της άνοιξης των λαών. Όλες οι επαναστάσεις, όπως και η ελληνική, δημιούργησαν σε μεγάλο βαθμό τους λαούς που τις έκαναν. Ήταν οι λαοί που έφτιαξαν τους εαυτούς τους και την επανάστασή τους σε μια εποχή όπου στην Ευρώπη και στον κόσμο κυριαρχούσαν οι απολυταρχικές μοναρχίες ή οι αυτοκρατορίες όπως η οθωμανική».

«Ο λαός λοιπόν, όλοι εμείς, φτιάχνεται από ελεύθερους και ίσους πολίτες, που αποφασίζουν για την κοινή μοίρα τους, ξεπερνώντας διακρίσεις όπως η φυλή, το γένος, η θρησκεία και η γλώσσα. Όταν ο Ρήγας σχεδίαζε την “Νέα Πολιτική Διοίκηση’, δηλαδή το σύνταγμα του κράτους που θα γεννιόταν με την επανάσταση έλεγε ότι: “Ο αυτοκράτωρ λαός είναι όλοι οι κάτοικοι του βασιλείου τούτου, χωρίς εξαίρεσιν θρησκείας και διαλέκτου, Έλληνες, Βούλγαροι, Αλβανοί, Βλάχοι, Αρμένηδες και Τούρκοι και κάθε άλλο είδος γενεάς”.

Λίγα χρόνια πριν, το επαναστατικό σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής ξεκινούσε με μια συγκλονιστική φράση: “Εμείς ο λαός…”. Αυτό που όχι μόνο λένε αλλά και κάνουν αυτές οι τρεις λεξούλες είναι το μυστικό των επαναστάσεων του Διαφωτισμού: Όταν οι άνθρωποι παίρνουν την τύχη τους στα χέρια τους και θεσπίζουν την πολιτική ενότητά τους παύουν να είναι απλώς άτομα, γίνονται ο “λαός”. Και στην προμετωπίδα του “Προσωρινού Πολιτεύματος της Ελλάδας” που συντάχθηκε στην Πρώτη Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, το 1822, διαβάζουμε: “Το Ελληνικό Έθνος, το υπό την φρικώδη Οθωμανική Δυναστείαν μη δυνάμενον να φέρη το βαρύτατον και απαραδειγμάτιστον ζυγόν της τυραννίας και αποσείσαν αυτόν με μεγάλας θυσίας, κηρύττει σήμερον δια των νόμιμων παραστατών του, εις Εθνικήν, συνηγμένων Συνέλευσιν, ενώπιον του Θεού και ανθρώπων, την πολιτικήν αυτού ύπαρξιν και ανεξαρτησίαν”.

Όπως και με το πρώτο σύνταγμα της Αμερικής, έτσι και τώρα, με το πρώτο σύνταγμα της επαναστατημένης Ελλάδας, ένας λαός ή ένα έθνος εγκαινιάζει την ύπαρξή του. “Την πολιτικήν αυτού ύπαρξιν”, αφού κάποιοι άνθρωποι αποφασίζουν πολιτικά να γίνουν λαός και το διακηρύττουν “ενώπιον Θεού και ανθρώπων”, αποτινάσσοντας κάθε λογής τυραννία που θα τους ήθελε υποταγμένους, απλούς υπηκόους

Και με ανάλογη αφορμή αξίζει να θυμόμαστε εκείνο που εξακολουθούν να μας λένε οι επαναστάτες του παρελθόντος. Γιατί ένας λαός ίσως χρειαστεί ξανά και ξανά να επιβεβαιώσει τον εαυτό του: Κάθε φορά που θα είναι αναγκασμένος να υπερασπιστεί την ανεξαρτησία του, την κυριαρχία του, την αξιοπρέπειά του και την περηφάνια του, τη δημοκρατία του, την πολιτική του ύπαρξη, κάθε φορά που θα χρειαστεί να ξαναπούμε όλοι μαζί: “Εμείς, ο λαός”»".

Ακολούθησε το Χρονικό του αγώνα, ποιήματα και τραγούδια από τους μαθητές-τριες του σχολείου μας.

                   επιμέλεια γιορτής: κ. Παπαδοπούλου Βασιλική

                   υπεύθυνη χορωδίας: κ. Τσουκαλά Δήμητρα

                   υπεύθυνος ηχητικών: κ. Κριθαρίδης Γεώργιος

O ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΕ 80 ΗΜΕΡΕΣ

    Τη θεατρική Παράσταση Ο ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΕ 80 ΗΜΕΡΕΣ από το Κ.Θ.Β.Ε , στο Βασιλικό Θέατρο παρακολούθησαν οι μαθητές-τριες του σχολείου μας με ιδιαίτερο ενθουσιασμό.