H ΠΑΠΛΩΜΑΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗ Γ ΤΑΞΗ!

    Την υπέροχη θεατρική παράσταση με τον τίτλο "Η ΠΑΠΛΩΜΑΤΟΥ" παρακολούθησαν οι γονείς της τρίτης τάξης του σχολείου μας με πρωταγωνιστές τα παιδιά τους.

Τα παιδιά έπαιξαν άψογα και σκόρπισαν τον ενθουσιασμό σε όλους-ες μας. Η "αποφασιστική" παπλωματού λύγισε τον "άκαρδο" Βασιλιά και τον ανάγκασε να γνωρίσει την αξία της προσφοράς κάνοντας καλύτερη τη ζωή των υπηκόων του.

                           

                         

 υπεύθυνη εκπαιδευτικός: κ. Δάφνη Μπαρμπαγεωργοπούλου

Η Α΄ ΤΑΞΗ ΠΛΑΘΕΙ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙΑ

    Η Α' τάξη του σχολείου μας με τη συνδρομή εθελοντριών μαμάδων έπλασε χριστουγεννιάτικα κουλουράκια και ψωμάκια. 
Η υπέροχη μυρωδιά από το ψήσιμό τους πλημμύρισε όλους τους χώρους του σχολείου μας.

Υπεύθυνος Εκπαιδευτικός: κ. Μάρκου Γεώργιος

HUNDERTWASSER-OTAN H ΓΡΑΜΜΗ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΗΝ ΚΑΜΠΥΛΗ

    Όπου η γραμμή φοβάται την καμπύλη, όπου τα τοπία δεν έχουν ευθεία, εκεί συναντάμε τα παιδιά να ζωγραφίζουν Χούντερτβάσερ (Hundertwasser). Ο Hundertwasser μεταφέρει ιδέες στα παιδιά και εκείνα με τη σειρά τους δημιουργούν. 

Υπεύθυνη Εκπαιδευτικός:κ. Μάρκου Σοφία
                                      Καθηγήτρια Εικαστικών

ΑΡΩΜΑ ΚΡΗΤΗΣ ΣΤΟ Ε1

     Με αφορμή τις 6 μαντινάδες για τη φιλία που υπάρχουν στο βιβλίο της Γλώσσας και στην ενότητα ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ, ΟΙ ΦΙΛΕΣ ΜΑΣ, σκεφτήκαμε να γράψουμε τις δικές μας μαντινάδες αλλά και μερικά ακόμα δίστιχα για τη φιλία. Το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η φιλία στη ζωή μας, μπορείτε να το καταλάβετε κι από τα ποιήματα των παιδιών.

Στην  ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ διαβάζουμε:

"Η μαντινάδα είναι ποίημα που αποτελείται από δυο στίχους που συνήθως είναι δεκαπεντασύλλαβοι σε ομοιοκαταληξία ή και τέσσερα ημιστίχια που δεν ομοιοκαταληκτούν απαραίτητα. Αποτελεί μέσο αυθόρμητης λαϊκής έκφρασης σε αρκετά μέρη της Ελλάδας, κυρίως όμως ως κατηγορία του νησιώτικου ελληνικού τραγουδιού στην Κρήτη, που είναι ξακουστή για τις μαντινάδες της.

Ειδικότερα, η κρητική μαντινάδα διακρίνεται για την ιδιάζουσα έκφραση, το μεστό της φράσης και αντανακλά τα αισθήματα, τη σκέψη και τη ζωή του κρητικού λαού. Αντλεί τη θεματολογία της από ποικίλους τομείς και ανάλογα διακρίνονται σε σκωπτικές μαντινάδες, ερωτικές, ευκαιριακές και φιλοσοφικές. Είτε ως φιλοσοφία, είτε εκφράζοντας παράπονο , η μαντινάδα επί αιώνες συνοδεύει τους Κρητικούς σε όλες τους τις στιγμές και στις εκδηλώσεις, στο σημείο που όσοι δεν είναι από την Κρήτη την θεωρούν αποκλειστικά κρητική ποιητική δημιουργία".

Η προσπάθεια των παιδιών(που έγινε σε ομάδες 2-3 παιδιών), δεν είχε στην αρχή πάντοτε πετυχημένο αποτέλεσμα, αλλά σιγά σιγά η έμπνευση ξυπνούσε μέσα τους...

Διαβάστε μερικές από τις μαντινάδες των παιδιών για τη φιλία:

Φιλία είναι ν'αγαπάς στ'αλήθεια

κι αν προδωθείς, θα λυπηθείς και θα ζητάς βοήθεια.

Κι αν στους φίλους σου υπάρχει εμπιστοσύνη

τότε στις αναποδιές θα έβρεις καλοσύνη.

Αν η φιλία σου περιέχει εμπιστοσύνη

τότε σ'όλο τον κόσμο θα υπάρχει αγάπη και ειρήνη.

Φίλο να'χεις αληθινά πολλά σημαίνει

πολλά πράγματα θα δίνει και λίγα θα σου παίρνει.

Για φιλία να μιλήσεις δεν μπορείς

αλλά μπορείς να αισθανθείς.

Φιλία είναι ν'αγαπάς

χωρίς να τα παρατάς.

Η φιλία δεν είναι επιστήμη

κι άμα τη θες πραγματικά χρειάζεται εμπιστοσύνη.

Φιλία αληθινή αν θες

προσπάθησε, ψάξε και βρες.

Ποτέ σου να μην το χαλάς του φίλου το χατίρι,

γιατί μπορεί καμιά φορά να σπάσει το ποτήρι.

Αν θέλεις φιλία ψάξε,

και γράμμα στο φίλο γράψε.

Ο φίλος ο αληθινός,

μένει δίπλα σου πιστός.

Η ΠΕΜΠΤΗ ΤΑΞΗ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Τα παιδιά της Πέμπτης τάξης με τους εκπαιδευτικούς Γιώργο Κριθαρίδη, Γιώτα Κουρμένταλα και τη δασκάλα παράλληλης στήριξης Νίκη Στούπα, παρακολούθησαν το μουσικό παραμύθι Ο ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΛΥΚΟΣ, από την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, την Παρασκευή 16 του Δεκέμβρη.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ

Ο Πέτρος και ο λυκος είναι έργο του Προκόφιεφ το οποίο συνέθεσε το 1936. Πρόκειται για μια παιδική ιστορία -ένα παραμύθι - που τα λόγια και τη μουσική έγραψε ο συνθέτης και εκτελείται από την ορχήστρα με τη έναν αφηγητή να διηγείται την ιστορία.

Ο Πέτρος ζει στο σπίτι του παππού του σε ένα ξέφωτο του δάσους . Μια μέρα ο Πέτρος βγαίνει στο ξέφωτο , αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή στον κήπο, και η πάπια που ζει στην αυλή βρίσκει την ευκαιρία και το σκάει κι έτσι έχει την ευκαιρία να κολυμπήσει σε μια λίμνη εκεί κοντά. Η πάπια ξεκινά μαλώνοντας με ένα μικρό πουλί («Τι είδος πουλιού είσαι, αν δεν μπορείς να πετάξεις;" - "Τι πουλί είσαι αν εσύ δεν μπορείς να κολυμπήσεις;"). 

Ο παππούς του Πέτρου μαλώνει τον Πέτρο που είναι έξω στο λιβάδι ("Ας υποθέσουμε ότι ένας λύκος βγήκε από το δάσος;"), και, όταν ο Πέτρος τον αψηφά, λέγοντας ότι «τα αγόρια, όπως εγώ, δεν φοβούνται τους λύκους», ο παππούς του τον φέρνει πίσω στο το σπίτι και κλειδώνει την πόρτα. Λίγο αργότερα, «ένας μεγάλος, γκρίζος λύκος" πράγματι βγαίνει από το δάσος. Η γάτα ανεβαίνει γρήγορα σε ένα δέντρο, αλλά η πάπια,  που μόλις πήδηξε έξω από το νερό, βρίσκεται να την κυνηγάει ο λύκος και στο τέλος να την πιάνει και να την τρώει.

Ο Πέτρος φέρνει ένα σκοινί και ανεβαίνει πάνω από τον  τοίχο του κήπου στο δέντρο. Ζητά από το πουλί να πετάξει γύρω από το κεφάλι του λύκου για να του αποσπάσει την προσοχή, ενώ μειώνει την θηλιά και πιάνει το λύκο από την ουρά του. Ο λύκος αγωνίζεται για να ελευθερωθεί, αλλά ο Πέτρος δένει το σχοινί στο δέντρο και η θηλιά μικραίνει όλο και πιο πολύ και σφίγγει το λυκο .

Μερικοί κυνηγοί, οι οποίοι έχουν βγει για να βρουν το λύκο, βγαίνουν από το δάσος έτοιμοι να πυροβολήσουν, αλλά ο Πέτρος τους πείθει να τους βοηθήσει να πάνε το λύκο σε έναν ζωολογικό κήπο με μια παρέλαση νίκης (το κομμάτι παρουσιάστηκε για πρώτη φορά για ένα ακροατήριο των πρωτοπόρων κατά τη διάρκεια της γιορτής της Πρωτομαγιάς), που περιλαμβάνει τον εαυτό του, το πουλί,τους κυνηγούς με τον λύκο, τη γάτα και τον γκρινιάρη παππού που συνεχίζει να είναι μέσα στην γκρίνια: "Τι θα συνέβαινε αν ο Πέτρος δεν είχε πιάσει το λύκο; και μετά τι;" Στο τέλος της ιστορίας, ένας ακροατής είπε ότι "εάν μπορείτε να ακούσετε πολύ προσεκτικά, τότε θα ακούσετε τη φωνή της πάπιας μέσα την κοιλιά του λύκου, διότι ο λύκος μέσα στην βιασύνη του είχε καταπιεί ζωντανή. "

Το έργο του Προκόφιεφ "Ο Πέτρος και ο λύκος" είναι ο πιο ευχάριστος τρόπος για να βοηθήσουμε τα παιδιά να καταλάβουν τη διαφορετικότητα  στον ήχο των μουσικών οργάνων και πώς μπορούμε να περιγράψουμε καταστάσεις, ανθρώπους και ζώα με τη μουσική.