ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ

      Η 27η Ιανουαρίου έχει ανακηρυχθεί από τα Ηνωμένα Έθνη ως Διεθνής Ημέρα μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος από το ναζιστικό καθεστώς κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.  Η συγκεκριμένη ημερομηνία επιλέχθηκε επειδή στις 27.1.1945 τα προελαύνοντα σοβιετικά στρατεύματα απελευθέρωσαν το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Άουσβιτς- Μπίρκεναου στην Πολωνία.
   Στο Ε1 προσπαθήσαμε με εικαστικές και δραστηριότητες γραπτού λόγου, με ανάγνωση βιβλίων και βίντεο, να μάθουμε περισσότερα στοιχεία για το πιο μεγάλο έγκλημα κατά ανθρώπων στον εικοστό αιώνα.
     Η αρχή έγινε με την προβολή στην τάξη ενημερωτικών,ολιγόλεπτων βίντεο σε σχέση με το ολοκαύτωμα του εβραϊκού λαού κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Εδώ, εξηγείται ο όρος "ολοκαύτωμα", πότε συνέβη, καθώς και προσωπικές μαρτυρίες από επιζήσαντες. Τα βίντεο θα τα βρείτε στον ακόλουθο σύνδεσμο:

http://www.yadvashem.org/yv/en/education/languages/greek/video/index.asp

Στη συνέχεια, διαβάσαμε δύο βιβλία μέσα στην τάξη, το "ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΕΤΑΞΩ ΣΑΝ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ" και την "ΕΡΙΚΑ". Και τα δύο βιβλία αποτελούν μαρτυρίες παιδιών που επέζησαν του ολοκαυτώματος.

Το δεύτερο βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ, το πρώτο μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν από τον παρακάτω σύνδεσμο:

http://athjcom.gr/politismos/%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%BB%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%AC%CE%BE%CF%89-%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CE%B4%CE%B1-%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BC%CE%BD/

     Η Έρικα, όταν ήταν μωρό η μητέρα της την πέταξε από το τρένο που οδηγούσε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. 

«Πηγαίνοντας προς τον θάνατο, η μητέρα μου με πέταξε πίσω στη ζωή». Μια οικογένεια την πήρε και η Έρικα έζησε μια κανονική ζωή.

      Η Χάννα, ηρωίδα του βιβλίου "ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΕΤΑΞΩ ΣΑΝ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ", περιγράφει τα πολύ δύσκολα παιδικά της χρόνια, την αγωνία και τις περιπέτειες της οικογένειάς της να ξεφύγει από τους Γερμανούς. Αυτή και η μητέρα της τα κατάφεραν, ο πατέρας όχι. 

     Στα παιδιά διαβάσαμε το ποίημα του ΜΠΕΡΤΟΛΝΤ ΜΠΡΕΧΤ, "Γερμανικό τραγούδι", το οποίο είναι εμπνευσμένο από την τραγική περίοδο που ξεκίνησε με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία το 1933, τον επακόλουθο διωγμό και τη δολοφονία Εβραίων πολιτών.

Μιλάνε για καιρούς δοξασμένους, και πάλι
(Άννα, μην κλαις)
Θα γυρέψουμε βερεσέ απ' το μπακάλη.

Μιλάνε για του έθνους, ξανά, την τιμή
(Άννα, μην κλαις)
Στο ντουλάπι δεν έχει ψίχα ψωμί.

Μιλάνε για νίκες που το μέλλον θα φέρει
(Άννα, μην κλαις)
Εμέναν όμως δε με βάζουν στο χέρι.

Ο στρατός ξεκινά
(Άννα, μην κλαις)
Σαν γυρίσω ξανά
θ' ακολουθώ άλλες σημαίες.

(1936)

[πηγή: Bertolt Brecht, Ποιήματα, μτφ. Μάριος Πλωρίτης, Εκδόσεις Θεμέλιο, Αθήνα 21983, σ. 54]

Τα παιδιά εμπνεύστηκαν από τις ηρωίδες των βιβλίων και έγραψαν τα δικά τους ποιήματα.

Σε σχέση με τις εικαστικές δραστηριότητες, τα παιδιά χωρίστηκαν σε 5 ομάδες και έφτιαξαν 5 αφίσες. Στην 1η αφίσα φτιάχτηκε το περίγραμμα της Χάννα και μέσα στο σώμα της γράφτηκαν φράσεις, εμπνευσμένες από το βιβλίο "ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΕΤΑΞΩ ΣΑΝ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ"

Μία ομάδα παιδιών ζωγράφισε τον βομβαρδισμό του γκέτο της Βαρσοβίας, όπως περιγράφεται στο βιβλίο "ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΕΤΑΞΩ ΣΑΝ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ". Το γκέτο, στο οποίο είχαν απομονώσει τους Εβραίους", βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν σχεδόν όλοι οι άνθρωποι.

Η 3η ομάδα με την αφίσα που δημιούργησε μας εξηγεί με φωτογραφίες και κείμενο το ολοκαύτωμα.

Οι άλλες δύο ομάδες εικονογράφησαν δικά τους ποιήματα καθώς και ποιήματα του Ιάκωβου Καμπανέλη(συγγραφέας που κρατήθηκε για 2 χρόνια στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μάουντχάουσεν από τους Γερμανούς και επέζησε) και το ποίημα του ΜΠΡΕΧΤ "Γερμανικό τραγούδι".