ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΥΞΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

 

Η 1^η κοινή  επιμορφωτική συνάντηση ενός κύκλου 6 συναντήσεων για θέματα που αφορούν τα παιδιά και τη σχέση των σημαντικών ενηλίκων μαζί τους, πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή 63 ατόμων. Συμμετέχουσες και συμμετέχοντες ενεπλάκησαν ενεργά σε μια σειρά βιωματικών δραστηριοτήτων που δώσαν την ευκαιρία για προβληματισμό κι εξάσκηση στις δεξιότητες επικοινωνίας.

Για τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς εκείνους που δεν μπόρεσαν να είναι μαζί μας, ίσως κάποιες σημειώσεις από τη συνάντηση είναι βοηθητικές.

Οι συμμετέχοντες/ουσες σε έναν αρχικό καταιγισμό ιδεών για την επικοινωνία είπαν:

Η επικοινωνία είναι…. συζήτηση, ανταλλαγή απόψεων, διάλογος, αλληλεπίδραση, συνεργασία, ενσυναίσθηση, αμοιβαιότητα,  κατανόηση, αντίθεση, διαφωνία, επαφή με αποδοτικές και μη αποδοτικές καταστάσεις, συμβιβασμός,  σωματική επαφή και πρόσωπο με πρόσωπο επαφή.

Στη συνέχεια, εντόπισαν τα βασικά στοιχεία της επικοινωνίας:

ο πομπός (που στέλνει το μήνυμα), ο δέκτης (που δέχεται με κάποιον τρόπο το μήνυμα), το μήνυμα (που περιγράφει μια κατάσταση, μια ιστορία, αλλά και δηλώνει άμεσα ή έμμεσα πώς νιώθει και πώς σκέφτεται ο πομπός)  και το μέσο επικοινωνίας (ο λόγος, ο γραπτός λόγος, το σώμα).

Αμέσως μετά,  αναζητήθηκαν,  οι παράγοντες που λειτουργούν ως αρωγοί στην καλλιέργεια ουσιαστικής επικοινωνίας,  και οι παράγοντες που παρακωλύουν τη γόνιμη επικοινωνία. 

Βοηθά την επικοινωνία: ηρεμία, ένα ασφαλές περιβάλλον, σεβασμός, εμπιστοσύνη, αποδοχή, αγάπη, σεβασμό, αυτορρύθμιση, αυτογνωσία, αυτοέλεγχος   ενδιαφέρον να ακούσω τη γνώμη και τα συναισθήματα του άλλου, να μπορώ να μπω στη θέση του, να επιθυμώ να εκφραστώ κι εγώ, να τσεκάρω με αυτό το άτομο που μιλά αν κατάλαβα καλά αυτό που μοιράστηκε. Είναι σημαντικό οι απαντήσεις να αναγνωρίζουν τα συναισθήματα του παιδιού και να του δίνουν την ελευθερία να πει εάν έγινε αντιληπτό ορθά αυτό που μοιράστηκε.

Δε βοηθά την επικοινωνία: το να μην ακούω, η στάση εγώ ξέρω καλύτερα, υποτίμηση,  διαταγές, προειδοποίηση/απειλή, μάθημα ηθικής, συμβουλές και υποδείξεις μόνον, επιχειρήματα που προσπαθούν να πείσουν, κριτική και κατηγορίες, γελοιοποίηση, ερμηνείες και αναλύσεις, παρηγοριά και  καθησυχασμός, αλλαγή συζήτησης, χιούμορ γιατί οι απαντήσεις αυτές παρακωλύουν την ανάπτυξη μιας ουσιαστικής επικοινωνίας

Από την εισηγήτρια προτάθηκαν δύο βιωματικές δραστηριότητες για να δουλέψει η ομάδα στην πράξη το θέμα της επικοινωνίας:

Α) βιωματική δραστηριότητα: «τι ακούμε, τι καταλαβαίνουμε και τι σκεφτόμαστε και νιώθουμε γι αυτό»

Ακούμε πολύ προσεκτικά το παιδί. Δε βιαζόμαστε να βγάλουμε το δικό μας συμπέρασμα. Καθρεφτίζουμε με τα λόγια μας αυτό που ακούσαμε. Τσεκάρουμε με το παιδί αν καταλάβαμε αυτό που λέει.

Ακόμη και τα ίδια ακριβώς λόγια μπορεί να στέλνουν διαφορετικά μηνύματα

Α) βιωματική δραστηριότητα: «προσπαθώ να καταλάβω πώς νιώθει το παιδί»

Στην επικοινωνία υπάρχει το προφανές μήνυμα δηλαδή το γεγονός που συνέβη, αλλά και το σιωπηλό μήνυμα αυτό που υποδηλώνει  τη συναισθηματική κατάσταση του πομπού, κι είναι σημαντικό ο δεκτής, ο ενήλικας που ακούει να προσπαθεί να καταλάβει και τα δύο μηνύματα.

Χαρακτηριστική απάντηση συμμετέχοντα/ουσας από τα ερωτηματολόγια αξιολόγησης «Από τη συνάντηση κατάλαβα ότι τα βιωματικά εργαστήρια και οι σχολές γονέων μπορούν να μας βοηθήσουν να βελτιώσουμε την επικοινωνία με τα παιδία μας»

 

Υπενθύμιση!! «Η επικοινωνία με τα παιδιά μας είναι η ευκαιρία που μας δίνεται για να τα γνωρίσουμε και να μας γνωρίσουν. Η επικοινωνία δίνει χαρεί και τρέφει τη σχέση μας μαζί τους. Επικοινωνώ σημαίνει ακούω με ενδιαφέρον και σεβασμό και μοιράζομαι με εμπιστοσύνη».

Επίσης διαβάστε προσεκτικά τις παρακάτω εικόνες: