ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

       
‘‘Όταν η Δικτατορία είναι γεγονός, η επανάσταση γίνεται δικαίωμα’’
Βίκτωρ Ουγκώ

    Τιμήσαμε τη Δευτέρα 17 του Νοέμβρη την  επέτειο της εξέγερσης των φοιτητών στο Πολυτεχνείο. Η εξέγερση εκείνη, το Νοέμβρη του 1973, σηματοδοτεί για μας την ηρωική κορύφωση μιας αργής πορείας αντίστασης τμήματος του ελληνικού λαού εναντίον της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Οι στίχοι του ποιήματος της Έλλης Κιούση περιγράφουν μοναδικά τα γεγονότα των ημερών εκείνων του Νοέμβρη:

ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Εδώ, εδώ Πολυτεχνείο
ακούτε ελεύθερο σταθμό
εδώ είναι το σκληρό σχολείο
οι φοιτητές μαζί με το λαό.

Άντε, βοηθάτε παληκάρια
βάλτε όλα σας τα δυνατα,
ν'αγωνιστούμε σαν λιοντάρια
να θυμηθούμε τα παλιά.

Εδώ, εδώ Πολυτεχνείο
ακούτε ελεύθερη φωνή
εδώ είναι το κρυφό σχολείο
για λευτεριά, ειρήνη, προκοπή.

Εμπρός, εμπρός Πολυτεχνείο
εμπρός, δεν βγάζει τσιμουδιά
έξω το κάνανε σφαγείο
νεκροί οι φοιτητές κι η ανθρωπιά.   

Έλλη Κιούση

 Στη δική μας γιορτή στο χρονικό του Πολυτεχνείου αναφέρθηκε η δασκάλα της Έκτης τάξης Μπαρμπαγεωργοπούλου Δάφνη καθώς και οι μαθητές του ΣΤ2.
   Στη συνέχεια, μαθητές και μαθήτριες όλων των τμημάτων του σχολείου απήγγειλαν ποιήματα σχετικά με την ιστορική αυτή ημέρα. Η χορωδία του σχολείου μας με υπεύθυνη την εκπαιδευτικό μουσικής Τσουκαλά Δήμητρα, τραγούδησε τα εξής τραγούδια:
Ο δρόμος
Κουβέντα μ΄ένα λουλούδι
Ο αετός εροβόλαγε
Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
Η γιορτή μας έκλεισε με τον εθνικό μας ύμνο. Αξίζει να θυμόμαστε τον ηρωικό αγώνα των φοιτητών, των μαθητών και του ελληνικού λαού για την κατάλυση του στρατιωτικού καθεστώτος. Το ιστορικό αίτημα των φοιτητών του Πολυτεχνείου για «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» προβάλλει σήμερα το ίδιο επίκαιρο και τραγικά αδικαίωτο. 
Συντονισμός γιορτής: Μπαρμπαγεωργοπούλου Δάφνη
Στολισμός αίθουσας: Πούλιου Πίτσα